W latach 1883 – 1884 jest szkołą dwuklasową, a w latach 1896 – 1899 trzyklasową. Od roku 1900 do 1929 jest szkołą czteroklasową. W roku szkolnym 1883 – 1884 uczył dzieci Tomasz Sikorski, który pracował w dwuklasowej szkole pod kierownictwem Jana Krempy. Tomasz był ojcem Władysława Sikorskiego, późniejszego generała i premiera.W latach 50 – tych ubiegłego stulecia sprowadziła się do Radomyśla Frańciszka Pawłowska i tu założyła ochronkę dla dziewczynek w wieku przedszkolnym. Dla młodzieży prowadzono także kursy kreśleń i planowania, czytania rysunków technicznych i wykonywania obliczeń technicznych. Po takich kursach młodzież szła do dwuletniej szkoły budowlanej
we Lwowie zwanej ,, Przemysłówką”. Po ukończeniu tej szkoły absolwent zostawał podmajstrzym a potem majstrem.     

            Od 1 września 1920 r. Aż do marca 1935 r. Miejscową szkołą kierował Stefan Wiktor, rodem z Radomyśla. Zastał szkołę 4 – klasową, a pod jego kierownictwem stała się ona szkołą, pięcio, sześcio, a potem siedmioklasową stopnia III. Od 1935 r. Obowiązki kierownika szkoły powierzono Marii Kłosównie, która kierowała tą placówką aż do II wojny światowej.W roku szkolnym 1935/36 uczęszczało do siedmioklasowej szkoły 377 dzieci, w tym z poza obwodu aż 56.
Do starszych klas chodziły dzieci z: Antoniowa, Chwałowic, Nowin, Ludwina, Witkowic, Majdanu Zbydniowskiego, Woli i Dąbrowy Rzeczyckiej, Skowierzyna i Wrzaw. W Radomyślu przy szkole istniała organizacja harcerska, którą kierowała nauczycielka Gabriela Budziłło. Oprócz szkoły powszechnej w Radomyślu była jeszcze szkoła koszykarska. Założona 1918 r. Istniejąca do1925 r. Założyli ją Rada Miejska i Bogusław Skoczek – burmistrz.Podczas okupacji istniała
w Radomyślu szkoła 7 – klasowa. Kierownikiem mianowano Dominika Głowackiego rodem z pobliskiego Żabna. W szkole dość często kwaterowały wojska niemieckie, wówczas dzieci pobierały naukę na dwie zmiany w budynku szkoły
w Żabnie.

            Natomiast koszykarnia w Radomyślu wznowiła swoją działalność dopiero za okupacji i utrzymywała się przez dwa lata. Wyplatano w niej kosze na amunicję artyleryjską dla Niemców. W ten sposób część młodzieży uchroniła się przed wywiezieniem na przymusowe roboty.

            Podczas okupacji na terenie Radomyśla rozwinęły się komplety tajnego nauczania. Na szczeblu szkoły podstawowej zorganizował je ówczesny kierownik szkoły, Dominik Głowacki. Na kompletach uzupełniano materiał z historii, geografii i literatury polskiej. Nauczali: D. Głowacki, Maria Dyl, Maria Kłos, Zenobia Geneja i Eugeniusz Kowalik. Na poziomie szkoły średniej rozpoczęto naukę już w 1940 r. Jego organizatorami byli Wacław Górski ps.,, Żmuda” – rodem
z Żabna, oraz Janusz Geneja, ksiądz, rodak radomyski. Radomyśl stał się ośrodkiem szkolnictwa średniego także dla młodzieży z okolicznych wiosek. Na tjnych kompletach nauczali tu: Maria i Zofia Bielczykówny    (nauczycielki wysiedlone z poznańskigo, były siostrzenicami Melchiora Wańkowicza), Kazimierz Bujnowski, ps.,,Szymański”, Rudolf Krajewski i ks. Janusz Geneja. W sumie uczestniczyło 49 uczniów. Na egzaminy odbywające się dwa razy w roku przyjeżdżała komisja z Tarnobrzega w składzie: Stanisław Walczyna, Józef Walczyna, Gawlikowski, Michał Paź, Roman Janicki, Wojciech Dziura i ksiądz z Sandomierza. Egzaminy odbywały się w domu Secha, na plebani, w krzakach nad Sanem
i czasem w Skowierzynie. Rocznie przystępowało od 10 do 14 uczniów klas gimnazjalnych i licealnych. Przed wspomnianą komisją w Radomyślu egzaminy składali również uczestnicy tajnych kompletów z Borowa, gdzie działał potężny ośrodek tajnego nauczania, a tworzył go Michał Pierzchała.

            Obecną szkołę wybudowała ekipa remontowo - budowlana, działająca przy Urzędzie Gminy w Radomyślu . Był to najpierw budynek jednopiętrowy, oddany do użytku w połowie roku szkolnego 1969\70. Dyrektorem szkoły podstawowej był wtedy pan Stanisław Myszka. W suterenach, obok szatni i pracowni - gabinetu prac ręcznych w dwóch salkach mieściła się dwuletnia Szkoła Przysposobienia Rolniczego, którą potem przeniesiono i włączono do Szkoły Rolniczej w Charzewicach.
          1 września 1972 roku szkole nadano imię Jana Wiktora - pisarza i społecznika, radomyślanina mieszkającego w Krakowie i żyjącego w latach 1890 - 1967.
          Od 1 września 1973 roku istniała w Radomyślu Gminna Szkoła Zbiorcza , a Stanisław Myszka został Gminnym Dyrektorem Szkół, pełniąc funkcję gminnego inspektora oświaty.Podlegały mu szkoły, przedszkola i ogródki jordanowskie z terenu gminy. Funkcję zastępcy pana Myszki pełniła pani Krystyna Boniatowska. W szkole zaczeła działać świetlica szkolna z dożywianiem. Kierownikiem świetlicy został pan Kazimierz Maciurzyński, nauczyciel, a szefową kuchni została pani Zofia Geneja.
         1 września 1974 roku utworzono szkoły uzawodowione (VI - VIII) o profilu mechanicznym z praktyką zawodową w WSK Gorzyce. Po kilku latach profil zmieniono na rolniczy z praktyką w miejscowej Spółdzielni Kółek Rolniczych.  Do klas uzawodowionych dojeżdżały dzieci z terenu całej gminy, a nawet ze Stalowej Woli. Nauczyciele miejscowej szkoły uczyli tam przedmiotów ogólnokształcących wg oddzielnego programu. Przedmioty zawodowe wykładane były przez specjalistów np. lekarza weterynarii, inż. zootechnika, inż rolnika.
        1 stycznia 1975 roku w wyniku reformy administarcyjnej zlikwidowano powiaty, powstały nowe województwa (49). Radomyśl wszedł w skład województwa tarnobrzeskigo (dotychczas należał do rzeszowskigo). Szkoła została rozbudowana: przybyło II piętro i skrzydło( II kondygnacyjne) od strony Sanu, do którego w roku 1980 na parter przeniesiono przedszkole z budynku sióstr zakonnych (obok kościoła).
        Zbiorcza Szkoła Gminna w Radomyślu przyjęła dzieci z klas VII i VIII z Dąbrowy Rzeczyckiej oraz dzieci z klas   V - VIII ze szkoły w Nowinach. 1 września 1976 roku nastąpiła zmiana na stanowisku Gminnego Dyrektora Szkół. Pana Stanisława Myszkę zastąpił pan Stanisław Chodur, dotychczasowy dyrektor Szkoły Podstawowej w Antoniowie.
       Zbiorcza Szkoła Gminna w Radomyślu przestała istnieć w czerwcu 1984 roku i zmieniła nazwę na Szkoła Podstawowa w Radomyślu im. Jana Wiktora.
   

Od 1 września 1985 roku funkcję dyrektora pełnił pan Sylwester Chmielowiec.
Uchwałą Rady Gminy Radomyśl Nr VII/56/99 z dnia 29 kwietnia 1999 r. został powołany Zespół Szkół Publicznych w Radomyślu nad Sanem. Na podstawie uchwały Rady Gminy nr X/85/99 z dnia 24 sierpnia 1999 roku został nadany  Statut Zespołu Szkół Publicznych w Radomyślu nad Sanem.  Zespół ten zaistniał  1 września 1999 roku. W jego skład weszła Publiczna Szkoła Podstawowa (sześcioklasowa) i Publiczne Gimnazjum (trzyklasowe). Dyrektorem zespołu został pan Sylwester Chmielowiec, który pełnił tą funkcję do 31 sierpnia 2010 roku.

Od 1 września 2010 stanowisko dyrektora zajmuje pan Marek Pater. Obecnie Zespół Szkół w Radomyślu nad Sanem to trzyoddziałowe przedszkole (dwie grupy przedszkolne oraz zerówka), które zostało włączone do Zespołu Szkół 1 września 2016 roku oraz ośmioklasowa szkoła podstawowa w skład której wchodzą do końca roku szkolnego 2018/19 klasy gimnazjalne.